Juf, ik vind je lief!

Hallo allemaal!

Na een week stage, een geweldig weekend vol snorkelplezier en fijne happy hours is het weer tijd voor de update!

Vorige week was het eindelijk zover! Ik mocht beginnen aan de stage waarvoor ik eigenlijk hier kwam (wat je bijna zou vergeten op dit leuke en interessante eiland). Dinsdag heb ik eindelijk kennis gemaakt met mijn stagebegeleider. Een aardige vrouw die veel ervaring heeft op het gebied van instroom, echt iemand waar ik veel van kan leren. Kom maar op! Na de hevige regenbui van vorige week maandag kon ik op dinsdag eindelijk eens een keer met de kinderen buiten spelen wat erg leuk is om te zien. Terwijl je in Nederland altijd moet opletten of de jassen van de kinderen wel dicht zijn moet je hier er voor zorgen dat ze bij binnenkomst wel hun beker water opdrinken. Zeker met dit warme weer is het belangrijk dat je goed blijft drinken, maar dat is natuurlijk bij iedereen wel bekend.

Zoals ik al eerder vertelde heb ik een klas van 12 kinderen die allemaal nog 4 moeten worden. Lekker druk dus! Toch is het wel een uniek aantal omdat ik per dag de tijd heb om met elk kind even te kletsen of een spelletje te doen. Dit is niet zo makkelijk als je denkt. Niet alle kinderen in de klas spreken namelijk Papiaments. Maar met mijn kleine woordenschat Spaans wat ik heb opgedaan op de middelbare school en de lichaamstaal van de kinderen kom ik toch een aardig eindje. Al blijft het natuurlijk lastig om iets terug te zeggen tegen de kinderen. Gelukkig spreken bij de juffen Papiaments wat het voor die kinderen makkelijker maakt om zich uit te drukken. Een cursus Papiaments was dus geen overbodige luxe geweest!

Het taalniveau in de klas is dus erg variërend. Van vloeiend Nederlands tot vloeiend Papiaments of Spaans van alles zit in de klas. Om het taalniveau van de leerlingen om te krikken ga ik de komende tijd een paar keer per week een taalkring geven aan de hand van spelletjes of boeken zodat de woordenschat van de leerlingen wordt vergroot. Volgende week begin ik ermee zodat ik deze week het nog een beetje kan afkijken van de juffen. Helaas blijkt op deze school ook weer dat communicatie belangrijk is in de samenwerking. Mijn coach was namelijk niet helemaal goed op de hoogte van mijn onderzoek. Volgende week daar dan maar weer even achteraan.

Naarmate je meer in de groep bent leer de kinderen veel meer kennen en snap je een beetje hoe ze in elkaar zitten, welke kinderen een beetje meer aandacht nodig hebben en welke kinderen je kort moet houden voordat ze over je heenlopen. Wat al zien ze er nog zo schattig uit.. het kunnen kleine monstertjes zijn bij tijden. Alhoewel er toch een dropje is die na twee dagen naast me kwam zitten in de kring en zei: ‘Juf ik vind je lief!’. Kijk daar doe ik het natuurlijk voor! Deze kleintjes zijn nog zo eerlijk en puur wat gewoon genieten is.

Steeds beter raak ik gewend aan de warmte hier (alhoewel ik ’s middags helemaal plakkerig van de wandeltocht terug kom en ik niet weet hoe gauw ik m’n kleren moet uittrekken en even moet afkoelen voor de ventilator). Woensdagmiddag was de eerste middag dat ik ook echt alleen thuis was ’s middags. Al mijn huisgenootjes waren inmiddels begonnen aan hun stage. Wel heel stil in het begin maar ook wel weer even lekker want zo kon ik even lekker skypen en mijn eigen ding doen wat ook wel eens lekker is. Dit was ook de eerste middag dat ik even nog wat heb gedaan ’s middags zodat ik weer echt in het werkritme kom.

Op donderdag bleek dat mijn begeleidster haast geen stem had. Dan moest ik maar haar stem zijn en daar ging ik dan het diepe in met de klas. Gelukkig ging dit redelijk goed alhoewel je dan pas merkt wat voor klas het eigenlijk is. Gelukkig hielp ze me wel, maar wat is het lastig om alleen deze kabouters helemaal goed onder controle te krijgen.

De hele week is het ook heel erg warm geweest. 36 graden zonder wind. Zelfs de Antillianen hebben het er lastig mee en het schijnt al een hele tijd niet zo warm te zijn geweest. Ik kan je vertellen dat die wandeltocht ’s middags in de brandende zon dan vrij pittig is. Zeker als je ook nog moet opletten op de weg, bon tardi moet zeggen tegen de mensen die je tegenkomt en moet uitkijken voor alle toeterende, fluitende en roepende mensen (vooral mannen) om je heen. Als het zo door gaat kom ik met te veel zelfvertrouwen terug;). Aan mijn ego wordt hier dus ook lekker gewerkt.

Het huis is wel oké maar niet heel fijn. Er waren meerdere ramen in het huis (waaronder die van mij) die los in de schroeven zitten dus die je gemakkelijk van buiten open kan doen. Daar moest dus wel even wat aangedaan worden. Mijn huisgenootje werd gebeld door de makelaar dat ze die vandaag kwamen maken. De naam had ze niet helemaal goed verstaan. ‘Miauw ofzo geloof ik’. Miauw? Dit moesten we natuurlijk even checken bij de jongeman zelf. Nou miauw was het toch niet. Het was Maurice met als afkorting Mauwie. Mauwie, Miauw.. ach door de telefoon op het moment dat je moet afrekenen bij de kassa lijkt het erg op elkaar;). De ramen zijn inmiddels gemaakt en ook het hek is dichtgemaakt zodat niet iedereen meer bij ons naar binnen kan kijken want wel een fijn gevoel is.

Net zoals in Nederland zijn de kinderen op vrijdag hier ook niet te houden total loss en druk. Op deze dag mogen de kinderen hun eigen kleren aan wat wel een vrolijk gezicht is! De kinderen worden dan allemaal net weer een tikje anders dan met die schoolpolo’s en verplichte spijkerbroeken. Tijdens deze week is om opgevallen dat de kinderen hier veel strenger aangepakt worden dan in Nederland. Hier is het echt 2x waarschuwen en op de gang. In Nederland is dat veel minder. Op deze manier leren de kinderen wel duidelijke grenzen, tot hier en niet verder. Na school heb ik samen met de juf de klas ingericht tot een grote zee. Ik heb op de deuren een prachtige zee geschilderd met vissen en zeewier. Erg vrolijk als je daar naar kijkt. De komende vier weken wordt er namelijk gewerkt met het thema zee met als centrale prentenboek het mooiste visje van de zee. Toen ik thuis kwam was ik echt helemaal moe van de hele stageweek. Lekker een avondje niks gedaan en het klokje rond geslapen want elke dag 06:15 opstaan en voor 06:45 de deur uit is toch tamelijk vroeg;)

Zaterdag was het eindelijk weer tijd om te genieten van het mooie eiland. We zijn lekker naar Punda geweest om goede snorkels te kopen voor de anderen zodat ze echt met z’n vieren kunnen snorkelen. Toen we de snorkels hadden gescoord zijn we gaan rijden naar Cas Abou, een van de mooiste snorkelgebieden hier op het eiland. En niks is daarover gelogen! Een blauwe zee, een wit strand en super helder water waarin weer van alles te zien was! Jammer dat ik geen onderwaterfoto’s kan maken want ik had het graag met jullie gedeeld!

Bij thuiskomst snel even wat gegeten want er moest natuurlijk gestapt worden. Helaas maar met z’n 3en omdat een huisgenootje moest stagelopen de volgende dag. Dit keer wilden we wat anders dus zijn we naar Wet&Wild geweest, een tentje bij Mambo beach. Erg leuk! Maar er waren geen mensen dus toch maar even naar huis gereden om een bril om te halen want mijn huisgenootje wat reed kon niet zoveel zien en ik kan je vertellen dat de wegen hier nogal hobbelig zijn met redelijk wat gaten. Regelmatig worden we in onze mooie wegenwachtauto gelanseerd. Ik dacht dat het wel een goed idee was dat ik op de auto zou passen. Zo gezegd zo gedaan. De anderen even naar binnen om die bril te pakken en ik lette wel op. Bij terugkomst toch gevraagd of ze nog de muntjes hadden meegenomen voor Bermuda, de disco, nee dat hadden ze niet hoor… je voelt hem al aankomen. We gingen verder met onze kroegentocht, Old Dutch was het volgende café maar dit bleek toch voor een wat ‘ouder’ publiek (lees: ouders) te zijn. Toch maar naar Bermuda. En ineens begonnen de meiden hard te lachen en jawel hoor! Ook zij hebben ontdekt dat Fleur goed gelovig is…;) geen paniek! Hele leuke avond gehad met nieuwe muntjes;). Dit keer draaide Billy de kit (Nederlandse DJ, jou bil is een krokodil). En weer heerlijk gedanst!

Toch maar weer opgestaan de volgende dag want tenslotte was het weekend en strand tijd! Dit keer zijn we naar Cabana beach geweest, dit ligt naast Mambo Beach. Op zondag is bij Mambo beach altijd happy hour in Wet&Wild dus dat kunnen we natuurlijk niet missen! Heerlijk gezwommen, gedanst en wat drankjes gedronken. Daar kwamen de meiden een meisje tegen uit het vliegtuig en samen met haar en nog 3 anderen zijn we een heerlijk hapje wezen eten in Punda.

En vanmorgen was het weer zover! De wekker ging weer om 06:15, tijd om op de staan, klaar te maken en weer naar de kabouters te gaan om het leuke thema te openen. Eens kijken wat ze vinden van de aankleding van de klas en wat ze allemaal hadden beleefd deze week. Weer een dagje vol memorie (helaas wordt ik vaak ingemaakt door deze guppen), kleien, vissen knutselen (lees: met glitter, juist! Heb al weer heerlijk onder de glitter gezeten vandaag) en buiten spelen. Kortom: puur genieten! Morgen gaan we naar Seaquarium in het teken van het thema. Lekker kijken naar de dolfijnen, griezelen bij de haaien en roggen aaien. Ik ben benieuwd hoe dat gaat worden!

Ik begin hier steeds meer mijn eigen draai en plekje te vinden. Genieten van de kabouters, lekker op het strand liggen en het mooiste van alles.. elke dag heerlijk weer en vrolijke mensen. Ik zou proberen wat zonnestralen naar jullie te sturen zodat jullie daar ook een mooie nazomer krijgen.

Liefs en een dikke kus!

Anne-Fleur.