Ata atrobe un mensahe for di Kòrsou

Bon nochi tur hende, (goedeavond allemaal)

Ata atrobe un mensahe for di Kòrsou. (hier weer een berichtje vanuit Curacao). Ja, jullie lezen het goed! Papiamento! Elke week leer ik weer wat meer woordjes alhoewel het een lastig taaltje blijft.

Het is alweer even geleden dat ik een berichtje heb geplaatst. Intussen heb ik alweer van alles meegemaakt. Zo heb ik een geweldig afscheid gehad van de juf (van de klas die ik ga overnemen), heb ik ‘tussen’ vakantie gehad (bij jullie herfstvakantie, hier kennen we geen seizoenen), zijn er weer aardig wat dansjes gedaan en drankjes genuttigd, zijn er weer heel wat zon uurtjes gepakt , heb ik weer genoten van het geweldige weer en heb ik weer een geweldig aanbod gekregen op stage.

Ik begin eerst maar weer eens met een stukje stage. Inmiddels heb ik twee weken meegelopen met de kleuterklas die straks zelf 4 weken ga draaien. Best heel erg spannend maar ik heb er zelf alle vertrouwen in. Als ik kijk naar een stage op een Nederlandse basisschool in ons kikkerlandje en mijn stage nu zijn er duidelijke verschillen te merken. Zo merk je hier een veel relaxte sfeer hangt en dat je als stagiaire ontzettend in het diepe wordt gegooid. In Nederland heb je dat veel minder snel en merk ik dat je toch sneller bij het handje wordt genomen. Ik zie nu pas in dat je op deze manier eigenlijk niet echt zelf keuzes maakt. Dat kan aan de ene kant goed zijn, maar aan de andere kant leer je niet helemaal zelfstandig te zijn. Nu krijg ik wel de kans om alles zelf te doen. Ik vind het spannend en heel eng, want ja zou ik het wel goed doen en zou ik wel alle tips en tricks die ik heb geleerd kunnen toepassen en reageer ik goed. We zullen het allemaal zien de komende weken. Daarnaast heb ik weer een geweldig aanbod gekregen (ja, het houdt niet op hier! Voor je het weet blijf ik hier wonen… ;) ). Er is weer een juf die weggaat. Nu gaat de juf van mijn eigen instroomklas (de maandag en vrijdag juf) naar die klas toe en is er weer een gat. En 3x raden wie dat gat de rest van de stagetijd gaat invullen… JUIST! Ook dit keer mag ik dat doen!! Heel spannend, maar ook heel erg leuk! Bij mijn eigen instroomklasje. Elke maandag en vrijdag mag ik het helemaal zelf gaan doen. Weer een enorm compliment en weer een ervaring die ik straks mooi in mijn zak kan steken.

De afgelopen tijd heb ik ook gezien hoe spannend en leuk het is om een afscheid te organiseren voor een juf. Ik heb heel wat kleine zweet momentjes gehad omdat je natuurlijk het liefste wilt dat de juf niks door heeft. Nou ik kan je vertellen dat het knap lastig is! Zowel voor de kinderen als voor de organisatie. Gelukkig waren er al twee moeders heel erg druk bezig met een cadeau namens de ouders. Ik kon het natuurlijk niet laten gebeuren dat ze niks zou krijgen van de kinderen. Samen met de andere stagiaire van de groep heb ik gebrainstormd wat we zouden willen en kunnen doen. Uiteindelijk zijn we op het idee gekomen om een vriendenboekje te maken met de hele klas. En je snapt wie die taak kreeg. Juist dat was ik! Want ja, ik was een juf en ik had een mooier handschrift. Uiteraard heb ik deze taak met veel liefde op me genomen, heeft het me bijna bloed, zweet en tranen gekost maar… het is gelukt! Alle kinderen staan er in. Toch een heel gedoe om zo’n heel vragenlijstje af te nemen bij 20 kleuters die niet allemaal Nederlands spreken. En ja hoor! Daar is ie weer.. de taalbarrière. Het was toch handig geweest als ik een woordenboek Papiaments had meegenomen alhoewel ik met lichaamstaal ook steeds beter in de buurt kom. Wel heb ik natuurlijk heel wat schik momenten gehad. Zo was ik met een meisje het vriendenboekje aan het invullen en kwam de juf onverwachts het lokaal binnen. Ik ben ongeveer 10 meter de lucht ingesprongen en ben weggevlucht met het boekje en heb dit verstopt. Die blikken van de kinderen naar de juf zijn dan onbetaalbaar. Die ondeugende kids met een blik van ‘ik weet iets wat jij niet mag weten nananana’.

Natuurlijk ben ik hier niet om alleen maar te genieten van de stagedagen maar moet ik ook een onderzoek doen en opdrachten uitvoeren. Dus ook rustig aan, steeds meer met school bezig. Zelfs een heus Skypegesprek gehad met een docent. Dat blijft toch raar, een gesprek met een docent voeren over het internet. Wel mooi dat het tegenwoordig kan!

Aan het einde van de week stond het afscheid van de juf gepland. Ze had een Locobus geregeld (een echte Curaçaose partybus waarin je kan dansen.) Dat was toch leuk! Alle kids erin, muziek aan en maar dansen dansen dansen! De kinderen gingen lekker zwaaien naar alle mensen. Bekijks hadden we zeker, want iedereen bleef even stilstaan en begon hevig terug te zwaaien.

Naast het leuke stagelopen is dit natuurlijk ook een geweldig eiland waar elke avond wel wat te doen is. Natuurlijk moet daar ook van genoten worden dus af en toe wordt er ook door de weeks een dansje gedaan. Uiteraard moet ik er wel rekening mee houden dat ik de volgende dag wel weer representatief moet zijn op stage. Een beetje opletten bij het nuttigen van de o zo fijne drankjes. Het leuke van dit eiland is dat je steeds weer dezelfde mensen tegenkomt. Op woensdagavond sta je bij Cabana beach in je mooie jurkje, waarbij de meeste vrouwen op hakken lopen en iedereen super netjes gekleed is terwijl je de volgende keer lekker staat te schudden met die kont in een kort broekje met een hemdje op R&B muziek. En ik kan je melden dat ook de Antillianen daar erg goed in zijn. Want wat die doen met hun kont is niet te beschrijven. Heftig! Dat is het zeker. Als Nederlander kan je nog zo goed dansen en heb je nog zo’n goed gevoel voor ritme, je overtreft hun niet!

Afgelopen week heb ik genoten van een heerlijke tussenvakantie. Dit kan je vergelijken met de herfstvakantie in Nederland. Hier kennen ze alleen geen seizoenen. Het is hier namelijk altijd lekker weer en ook de blaadjes blijven hier in de meeste gevallen gewoon keurig aan de bomen hangen. Voor mij een week waarin ik lekker kan bijkomen van de afgelopen weken. Wel jammer dat al na 5 weken stage ik eigenlijk een ‘verplichte’ vakantieweek heb. Natuurlijk heb ik wel genoten deze week! Zo zijn we naar een heus beach festival geweest. Terwijl wij ons altijd druk maken of het met Koninginnedag (Koningsdag) het wel mooi weer is, maakt het hier niet uit. Het is hier altijd mooi weer! Dus ook deze avond was het weer genieten. Dan sta je daar met een drankje in je hand, lekkere muziek en de zee. Mooier kan niet!

Omdat ik deze week vrij was, was dit de uitgelezen kans om het uitgaansleven van Curaçao eens even goed te bestuderen. Ik kon toch elke ochtend lekker uitslapen. Zo heb ik ontdekt dat op dinsdagavond je naar Cinco moet, en vroeg ook! Op dinsdagavond moet er altijd eerst gekickbokst worden. Mijn huisgenootje trapt mij heerlijk in elkaar en ik haar. Echt lekker om even je agressie kwijt te kunnen en nu weet ik tenminste wat ik moet doen als ik nog een keer bezoek krijg van mijn vriendelijke zwarte vriend… Daarna zijn we dus naar Cinco geweest maar om half 11 ging iedereen alweer naar huis. Prima! Wat dat betekent dat ik ook wel eens een keertje daar heen kan als het geen vakantie is. Op woensdagavond zijn we naar Cabana geweest, heel leuk! Maar hier is wel een duidelijke dresscode! Iedereen is netjes gekleed, keurig opgemaakt en loopt er bij op de allermooiste schoenen die ze hebben. Dit is vooral zien en gezien worden.

Afgelopen donderdag was een speciale dag in Curaçao. Een nationale feestdag 10-10-10. Dit was de datum waarop Curaçao een zelfstandig land werd. Op deze dag zijn bijna alle Antillianen vrij en is er van alles te doen. Zelf zijn wij naar een poolparty geweest in de Oceanclub St. Tropez. De naam zegt het al, het uitzicht is geweldig! Een lekker zwembad met uitzicht op zee.

Vrijdag ben ik met twee huisgenootjes ontzettend actief bezig geweest! We zijn namelijk wezen suppen (Stand Up Paddle boarding). Een hele tour op het Spaanse water langs Mangroves. Heel erg leuk, en best een beetje vermoeiend. Ik had het al een keertje gedaan in Groningen met de meisjes van Blik&Bloos door de grachten van Groningen dus had een klein voorsprongetje alhoewel het toch anders is zo op de zee;).

Kortom, ik heb weer genoeg beleefd de afgelopen tijd. Elke dag is een feestje en ik geniet van volle teugen van het bestaan hier. Soms wat vloekend want de luxe die je in Nederland hebt mis ik soms een klein beetje. (bijvoorbeeld het koken op gewoon gas i.p.v. elektrisch, de stofzuiger, het koude water van een douche en het nakomen van gemaakte afspraken)Maar het meeste mis ik misschien wel mijn vertrouwde roze Mepal brooddoosje. Het brood droogt hier erg snel uit alhoewel wij het altijd heel erg netjes in de vriezer bewaren. Het zijn maar die kleine dingen waarbij je wel merkt dat je toch iets wat verwend bent door het mooie Nederland. Dat merk je hier toch. Ik heb namelijk 8 dagen met Duck tape ramen geslapen. Pas op die moment merk je dat je echt in een ander land zit en dat het leven hier net even een tikkie anders werkt. Desondanks ben ik nog steeds heel erg blij en dankbaar dat ik hier mag zijn!

Komende week is de eerste week dat ik helemaal zelf voor de klas sta. Erg spannend en leuk! Morgen beginnen met een studiedag. En alhoewel ik vroeger dol was op studiedagen ben ik benieuwd of ik die nu nog net zo leuk vind. We zullen het zien! Maak er allemaal een mooie week van!

Heel veel liefs en een dikke brassa!

Anne-Fleur