Nog 1 nachtje slapen..

Bon tardi!

El ta atrobe durashon kontra un informá komuniká for di Kòrsou.

Vorige week was het laatste weekje dat ik alleen de klas had. De weken dat ik alleen de klas had zijn echt omgevlogen! Dat is ook niet zo heel gek want mijn tijdsbesef raak ik met de dag meer kwijt. Elke dag vliegt voorbij alsof het een uur is. In Nederland heb ik toch vaak op woensdag zo’n gevoel van ‘men het is pas woensdag, ik moet nog 2 dagen tot het weekend’ hier is het ‘shit, het is alweer vrijdag! Er is alwéér een week voorbij’. Dat is natuurlijk eigenlijk alleen maar een goed teken!

6 weken geleden weet ik nog dat mijn moedertje lief zei: ‘over 6 weken kom ik al! Snel he!’. Bij die gedachten kreeg ik het echt Spaans benauwd want dat bekent ook dat ik al op de HELFT zit van mijn grote Curaçaose avontuur. Morgen is het alweer zover en komt mijn moeder. Zeker de laatste dagen ben je toch stiekem wel aan het aftellen want eigenlijk is het wel heel erg leuk dat ze komt! Zeker omdat ik kan het gevoel heb dat ik dit avontuur nog beter kan delen dan alleen maar via de blog en de vele skypgesprekken.

Steeds meer krijg ik door dat Curaçao een land is wat van veel landen iets weg heeft. Zo zie je in de supermarkten hier naast talloze Nederlandse producten (lees: boodschappentassen van de Jumbo, kroketten van de spar of eiersalade van de Euroshopper. Alles is hier te krijgen!) ook heel veel producten uit andere landen bijvoorbeeld Amerika. Niet alleen de producten maar ook de feesten. Zo vieren ze hier bijvoorbeeld gewoon Sinterklaas (mét zwarte pieten.. 16 november komt hij hier ook met de boot aan, mam mag ik mijn schoen zetten? Jij bent hier dan nog!) en Halloween. Dat laatste was vorige week donderdag het geval. Nou ik heb het geweten hoor! De middag ervoor werd ik al gewaarschuwd door ervaren collega’s dat het morgen nogal een drukke dag zou kunnen zijn. Lekker naïef dat ik was heb ik dit toch lichtelijk onderschat. De kinderen mochten verkleed komen, de juffen ook! Gelukkig had ik een zwart jurkje mee, een heksenhoed weten te scoren in de stromende regen en had een huisgenootje groene nagellak qua kostuum zat het dus wel goed. In Nederland mogen kinderen ook wel eens verkleed komen op school maar uit ervaring weet ik dat lang niet alle kinderen dan ook daadwerkelijk verkleed zijn. Die ochtend dacht ik nog misschien had ik toch nog even een extra mailtje eruit moeten gooien en wat ik bang dat er haast niemand verkleed zou zijn. Verkeerd gedacht dus! Alle kinderen waren verkleed. Van brandweerman tot prinses (mét mascara van mama), van spiderman tot ben 10 (blijkbaar een nieuwe kleuterheld á la spiderman) alle kinderen hadden wel iets aan. Helaas liet ook vandaag het weer ons in de steek. En dan is het best wel lastig om je programma om te gooien. Niks is zo flexibel als kleuters dus natuurlijk hebben we hier ook weer een mooie oplossing voor bedacht. Er stond namelijk een heuse modeshow gepland met de gehele onderbouw. Dan maar in een lokaal! Het was één groot feest en de kinderen waren die dag dan ook niet meer te houden. Gelukkig had ik een leuke film en een kleurplaat achter de hand en hebben we er met elkaar weer een leuke dag van weten te maken.

Vrijdag waren alle kinderen weer omgetoverd tot normale kinderen en kon ik weer fijn met ze aan het werk. Vanaf maandag is de nieuwe juf er dus dit was ook mijn laatste dagje als ‘echte’ juf in deze klas. Maandag en dinsdag ben ik er ook nog wel maar meer als ondersteuning van de nieuwe juf. Wat was dit een waanzinnige tijd waarin ik veel van niet alleen mezelf maar ook de kinderen heb geleerd. Elke dag voelde ik me weer een stukje zekerder worden en ben ik nog meer van dit geweldige vak gaan houden want dat is het zeker! Ik heb ook elke dag beleefd alsof het een feestje was, want dat was het zeker! Want zeg nou zelf, wie krijg nou deze kans die ik de afgelopen weken heb gehad? Deze ervaring kan ik maar mooi meer in mijn zak steken!

Vrijdagmiddag nog wel lekker even gerommeld zodat alles voor volgende week klaar zou zijn en de nieuwe juf en de kinderen zo min mogelijk last hebben van de overgang. Voor de kinderen namelijk wéér een nieuwe juf. Bovendien is het ook wel weer even lekker om het zo af te sluiten. Vanaf woensdag ga ik namelijk weer terug naar eigenlijk mijn stageklasje de instroom. Hoewel ik ze natuurlijk wel voorbij heb zien flitsen af en toe is het ook wel weer leuk om te zien hoever ze nu zijn in hun ontwikkeling.

’s Avonds was ik alleen met een huisgenootje. En wat doe je dan? Juist! Het weekend inluiden. Nou dat was nog een heel ding. Als eerst zijn we lekker gaan hardlopen. Ja, hardlopen! Niet naar de sportschool maar gewoon in de buitenlucht. En ik moet zeggen dat is toch ook wel lekker! Bovendien kan je even goed de buurt verkennen. We hebben een heerlijk rondje gemaakt en een stukje langs de zee gelopen, dat is toch wel heel erg uniek hoor! Terwijl wij lekker met een roodhoofd aan het lopen waren zie je dan heel langzaam de zon in het water zakken en de lucht rood/oranje kleuren. Op dat moment was ik alleen maar weer meer dankbaar dat ik dit toch mag meemaken want dit had ik echt voor geen goud willen missen.

Daarna zijn we opzoek gegaan naar een restaurantje om te eten. Eerst op internet even kijken bij welk restaurant welke daghap was want tja… we blijven natuurlijk studenten….;) uiteindelijk toch maar even gedouched en klaargemaakt om weg te gaan. Lekker allebei een lange broek aan want door de regen van de afgelopen dagen is het toch een stukje koeler wat ook wel weer voor even lekker is. Nadat we langs ons gebruikelijke restaurantje waren gekomen toch maar doorgelopen naar de pondjesbrug want we wilden dit keer graag eten aan het water met een mooi uitzicht. Eindelijk hadden we een plekje gevonden… en maar wachten en wachten maar geen bediening. Dan moesten ze het zelf maar weten! We zijn opgestaan en weggelopen opzoek naar een ander restaurantje. Dan maar de pondjesbrug over. Daar zijn namelijk nog meer restaurantjes en bij één van die restaurantjes werkt een vriendinnetje van ons. We hebben echt héérlijk gegeten! Niet voor een studentenprijs alhoewel we omgerekend voor nog geen 22 euro per persoon hebben gegeten.

Zaterdag heb ik een lekker shopdagje gehad met 2 huisgenootjes. Eerst lekker uitgeslapen en daarna hebben we ongeveer alle winkeltjes van Punda gezien. Dat was heel erg gezellig en we kwamen allemaal nog weer nieuwe winkeltjes tegen die we nog niet hadden ontdekt! Altijd leuk in een stadje. Lekker even op het terras gezeten bij de Starbucks om onze dorst te lessen met een heerlijk drankje. Daarna uiteraard weer verder. ’s Avonds lekker op de Porch drankjes gedronken en vroeg gaan slapen want de volgende dag wilden we toch écht weer een keer een dagje naar het strand…

Middenin de nacht werden we wakker van onwijs onweer en dikke regenbuien. Zulk hard onweer heb ik zelden meegemaakt. De volgende dag was de schade ook weer zichtbaar in de kamer van een huisgenootje want die had alweer kunnen dweilen. Daar ging onze stranddag! Dan maar iets anders doen. Bowlen dachten we! Even opzoeken op internet en gaan met die banaan! Eerst maar even bellen. Eummmm, geen gehoor. Dit is voor Curaçao eigenlijk niet heel raar of gek want dit komt wel vaker voor dus dan maar even er langs rijden. Bowlingbaan 1 was dicht. Dan maar naar bowlingbaan 2… die zag er nog dichter uit. Toen zijn we maar weer naar huis gereden. De rest van de middag hebben we uit nood maar weer lekker poco poco niks gedaan. Eindelijk was er tijd om op een voor jullie normaal moment te skypen. Daar dus goed gebruik van gemaakt en even heerlijk gekletst met Niko. Heel gezellig. Maarja, nu hadden we alsnog niks gedaan op onze zondag. Daarom zijn we maar eens even op onderzoek uitgegaan naar de Denny’s ook niet heel onbelangrijk want dit is namelijk een van de weinige restaurants die 24u per dag open is. (lees: hier kan je ’s nachts na het stappen dus eten). Nou dat hebben we geweten! Denny’s is een Amerikaanse keten waar je onwijs grote hamburgers kunt eten. We hebben onze ogen uitgekeken. Uiteindelijk ben ik maar voor een lekker visje gegaan want dat hebben gelukkig ook op de kaart staan.

Maandag was het alweer zover! De nieuwe week en de eerste dag van de nieuwe juf. Dat was meteen al heel gezellig. Ik heb haar wegwijs gemaakt in de klas en een beetje verteld hoe het nu eigenlijk allemaal gaat hier. Dat ging prima en ik kreeg van haar de complimenten dat het zo netjes voorbereid was. Altijd fijn om te horen natuurlijk!

Vandaag was alweer echt mijn laatste dagje bij de groep. Natuurlijk heb ik genoten van die dag! En van het afscheid een klein feestje gemaakt. Uiteraard getrakteerd! Dit keer op schatkistjes (ja, gewoon die van redband gekocht bij de Albert Heijn..;) ) met een briefje erop. Het was weer een succes! Ik heb zelfs een afscheidscadeautje gekregen! Een mooi schilderij met mijn eigen silhouet waarbij de kinderen allemaal een muzieknootje zijn. Een dikke knipoog van mijn stagiaire naar mij omdat hij eigenlijk van mening is dat ik niet zo goed kan zingen en dit wel de hele dag doe… en met plezier!

Nog één nachtje slapen heeft twee betekenissen.

Morgen weer naar mijn instroomkindjes! Ik ben benieuwd hoe dat gaat worden. Vast heel erg leuk! Ik kwam ze vandaag nog tegen en toen riepen ze al: ‘Juf! Nog maar 1 nachtje slapen en dan is het de oranje dag en dan kom je weer terug!’. Dat gaat vast ook weer één groot feest worden waar ik nu al naar uit kijk!

En morgen is het zover! Na vermoedelijk een hele leuke dag stage ga ik naar het vliegveld om daar mijn lieve mama op te halen! Daar heb ik echt mega zin in! Samen gaan we het eiland nog beter verkennen!

Heel veel liefs en een dikke kus,

Anne-Fleur