DolFijn genoten en keuzes maken

Bon nochi,

Hier eindelijk weer een berichtje vanuit het nog altijd zonnige Curacao. De afgelopen 3 weken is er weer van alles gebeurd. Van zwemmen met dolfijnen tot bergen beklimmen, van het zwaaien naar de koningin tot het uitzwaaien van mama op Hato. Kortom, ik heb jullie weer genoeg te melden!

6 november was het eindelijk zover, mama zou aankomen in Curacao om samen met mij eens even lekker te genieten van een welverdiende vakantie. Helaas zonder zusjes en papa want die waren te druk met werk, studeren en toetsweken. Maar natuurlijk was het al heel fijn dat zij kwam.

Na een wereldreis van bijna 2,5u zag ik mama eindelijk weer naar 2,5 maand. Vanuit stage ben ik begonnen met die wereldreis. Eerst moest ik naar Punda (Willemstad) zien te komen om vanuit daar een bus te pakken naar Hato (vliegveld). Dat was al een hele toer. Uiteindelijk is het gelukt en kwam ik terecht in een echte oude bus, ramen en deuren had deze bus niet, wel zo lekker want er was geen airco in de bus dus aardig warm. Eenmaal op het busstation van Punda aangekomen was het wachten op de volgende bus. Helaas gaat die bus maar 1x per uur, even wachten dus want ik had hem net gemist. Na een dik uur in die bus gezeten te hebben was het zover… mama ophalen! Al snel zag ik haar staan en hadden we toch echt een soort van ‘All you need is love’ moment en kon ik haar eindelijk weer eens een dikke knuffel geven. Wat was dat fijn!!! Samen snel door naar de autoverhuur want zonder auto ben je hier niks. Maar wat bleek nou, mama was 1 koffer kwijt. Gelukkig hebben we deze weer teruggevonden! Mam had een kleine KIA gehuurd dachten we… nou we kregen een dikke witte hoge KIA Carens mee. Ook nog eens een automaat dat maakt het rijden hier nog weer een stukje gemakkelijker.

Eerst maar even naar mijn huis gereden om dat te laten zien. Daarna begonnen aan de tocht naar haar appartement, ik wist wel ongeveer waar het was maar voor de exacte plek toch maar even de eigenaar gebeld niet veel later stond deze man voor onze neus en heeft hij ons naar het huisje geleid. Daar aangekomen eerst maar even kwartier gemaakt. En wat kwam daar allemaal uit de koffer? Allemaal Sinterklaascadeautjes! Echt ontzettend leuk, zeker omdat ik er met zowel Sinterklaas als Kerst dit jaar niet ben. Ik ben best wel verwend en met klap op de vuurpijl kreeg ik zelfs een knalroze onderwatercamera zodat ik al mijn snorkelplezier hier kan vastleggen, echt te leuk!!!!! Nadat we lekker hadden gegeten ben ik weer naar huis gegaan want ik moest nog even 2 dagen stagelopen totdat het weekend was en we leuke dingen konden gaan doen. Best wel spannend omdat ik die dagen zelfstandig voor mijn instroomgroep stond. Gelukkig ging dit natuurlijk goed en was het weer fijn om terug te zijn bij mijn eigen groepie.

Elke middag was ik op tijd klaar zodat ik samen met mama leuke dingen kon gaan doen. Dat was wel fijn! Even twee weken niet naar huis lopen vanuit stage was toch ook wel weer lekker. Donderdagmiddag zijn we Punda in geweest en hebben we ons heerlijk als toeristen gedragen wat ook wel weer zijn charmes heeft. Daarna nog wat gedronken op het terras waar ik regelmatig zit. Helaas kregen we toen echt een mega bui op ons hoofd van heb ik jou daar. Welkom op Curacao. Toen hebben we maar besloten om naar de winkel te gaan om boodschappen te halen. Ik had een mooie winkel uitgezocht, de Hypermarkt, omdat ik vond dat mama deze winkel toch echt moest zien. Natuurlijk geen rekening gehouden met het verkeer en de regen. Ik heb de regen nog nooit zo hoog gezien. Complete kleine autootjes stonden half in het water, wij zaten daar in tegen hoog en droog. Na een redelijk autoritje waren we daar en wist mama echt niet waar ze moest kijken. Die winkel is ook zo groot! Toen we weer uit de winkel kwamen was het al helemaal donker. Konden we de weg naar het appartement wel terug vinden? Nou, nee! Na 3 kwartier rondjes rijden toch maar weer de eigenaar gebeld die ons naar huis heeft geleid. Een redelijk gênant momentje, maar we waren er! Daarna hebben we een briefje gekregen welke afslagen we precies moesten nemen wat ons de rest van de tijd erg heeft geholpen ;).

Vrijdagmiddag vonden we het eens tijd worden voor het strand. Voordat we naar het strand gingen zijn we eerst naar het Seaquarium gereden. Dit is ook de plek waar Dolphin Academy zit en waar je dus met dolfijnen kan zwemmen! Dit was een droom van mij wat ik graag wilden doen als ik hier op het eiland zou zijn. Omdat mama er nu is vond ik het wel een geschikt moment. Voor dat ik er erg in had, had ik al een afspraak gemaakt om te zwemmen die zondag al! Helemaal top natuurlijk. Daarna zijn wel lekker naar strand Mambo geweest om te genieten van de zonnestralen, want die zijn er natuurlijk volop hier!

Voordat mama hier kwam had ik een mooi toeristenlijstje gemaakt met activiteiten die we hier samen toch écht gedaan moesten hebben. Zo hebben we verschillende Landhuizen bezocht, zijn we naar Westpunt geweest waar we een hele woeste zee hebben gezien, hebben we prachtige kleine strandjes ontdekt, schitterende zonsondergangen gezien, een struisvogelboerderij bezocht en zijn we naar Klein Curaçao geweest.

Het eiland Curaçao is heel wisselend. Zo heb je de hoofdstad Willemstad (Punda), maar ook Westpunt waar je naast het mooiste uitzicht ook grote delen geschiedenis hebt en mooie toeristische activiteiten. Zo zijn we naar Boka Shete geweest. Dit is een national park waar je op verschillende plekken de woeste zee kan zien. Aan de westkant van het eiland zijn door de woeste zee ook haast geen strandjes. Tussen de regenbuien door hebben we genoten van de zee die tegen de kust aan sloeg. Er was één punt waarop je mooie foto’s kan maken en natuurlijk moesten we dit ook even doen. Tussen de rotsblokken door moest ik klimmen en klauteren naar een mooi plekje, zo kon mama mij even goed op de foto zetten. Dus nee Fleur toch een stapje naar rechts, nee toch naar links en ja nu nog even naar achter… en SPLASH daar was de zee over Fleur heen. Wat hebben we hier om gelachen en wat doe je dan? Juist! Shirt uit en lekker rijden met de auto. Daarna zijn we door gereden naar het echte Westpunt waar je echt een ontzettend mooi uitzicht hebt over de hele zee.

’s Avonds nog even ons klaar gemaakt en toen was het tijd voor mama haar ‘popconcert’ doop. We zijn namelijk naar Kane geweest. Hier waren ook twee huisgenootjes van mij. We hebben de hele avond staan genieten van de muziek. Helemaal vooraan op nog geen 2 meter afstand stonden we daar echt heel erg uniek!

Zondag was het eindelijk zover! Een droom kwam uit, zwemmen met dolfijnen! Eerst kreeg ik een hele uitleg over hoe je moet omgaan met dolfijnen en hoe je moet aaien. Daarna was het echt tijd om in het water te gaan. Ik had gelukkig mijn eigen cameravrouw bij me die alles mooi heeft vastgelegd dus de beelden volgen nog! Zo’n ervaring heb ik nog nooit gehad. De beesten voelen heel apart aan precies beschrijven kan ik het niet omdat je het moet meemaken. Het was een van de mooiste ervaringen uit mijn tijd in Curacao tot nu toe. Ik heb dan ook echt van het begin tot het einde volop genoten! Daarna hebben we nog even rondgekeken in het Seaquarium om de dag af te sluiten met een geweldig lekker diner bij Zanzibar waar we genoten hebben van een zakkende zon in het water met een goed glaasje wijn!

Omdat mama hier was kreeg ik van stage twee dagen vrij, een lekker kort werkweekje dus! Maandag even een middagje gerelaxed bij mama haar heerlijke zwembad. ’s Avonds zijn we uiteten geweest met een huisgenootje en nog een ander vriendinnetje. Haar moeder en zus waren ook hier dus dat was wel even gezellig!

Dinsdag was mijn eerste vrije dag en wat ga je dan doen? Juist! Een struisvogelboerderij bezoeken. We hebben een geweldige jeeptour gehad over het terrein van een leuke man. Daarna zijn we naar het prachtige strandje Porto Mari geweest waar we even heerlijk hebben genoten van de zon.

Één van de dingen die op het lijstje staat die je echt gedaan moet hebben is Klein Curaçao. Dit is een klein eiland waar je alleen maar per boot naar toe kan. Er is verder niks op het eiland. De boottocht alleen al is een heel ding. We gingen met een catamaran full speed richting het eiland. Met je haar in de wind, heerlijk denk je. Nou niet dus! Lekkere golven, heerlijk misselijk makend voor sommige mensen wat in de meeste gevallen eindigt in een heuse kotspartij, met een geweldig mooi domino-effect, als er een gaat, gaan er meteen een hele boel. Op het eiland hebben we genoten van de zon en ook van de zee. Zelf ben ik een fanatieke snorkelfanaat en nu heb ik mama ook zover gekregen! Samen hebben we genoten van de wereld onderwater. Net toen we gingen snorkelen zagen we al een schildpad! Voor we er erg in hadden was de dag alweer voorbij en gingen we al zeilend terug naar Curaçao. Wat een lekker dagje!

Daarna weer twee daagjes voor de klas gestaan om vervolgens weer een heerlijk weekend te hebben. Een sportief weekend, want we zijn de hoogste berg van Curaçao op geklommen, de Christoffelberg (Ja, ik vermoed dat een aantal van jullie erg verbaasd zijn over het feit dat IK een bergwandeling maak, laat staan een berg op klim). Dit was een pittige wandeling met een stevige klim op het einde maar we hebben het gehaald en wat was het uitzicht mooi! Dan vergeet je echt de hele wandeling. We konden zelfs het Landhuis Knip zien liggen. Hier zijn we nadat we weer terug waren naartoe gereden.

In Curaçao zijn een aantal Landhuizen. Deze Landhuizen staan er nog uit de tijd van de slavernij. Landhuis Knip is het belangrijkste Landhuis van Curaçao. Vanuit dit Landhuis is de slavenopstand uit 1795 onder leiding van Tula (naar die gelijknamige film die in de zomer in de bios was) begonnen. We hebben hier een uitgebreide rondleiding gehad van een erg aardige Curaçaose dame. Ik vond dit zeer interessant omdat dit écht de geschiedenis is van het land. Ik vind het belangrijk dat je zelf ook stilstaat bij het land waarin je woont of waar je op vakantie bent. Op dat moment besefte ik pas echt wat er hier om dit eiland zich vroeger heeft afgespeeld. Best wel heftig! Om de dag lekker af te sluiten heb ik mama meegenomen naar de Kleine Knip. Een klein strandje waar we echt heerlijk even hebben genoten van de zee, het strand en de rust want er was namelijk haast niemand. Daarna heb ik ook nog even de grote knip laten zien wat ook een mooi strandje is maar een stuk groter.

Natuurlijk moest er ook gewerkt worden aan het bruine kleurtje, daarom hebben we op zondag maar eens even lekker een hele dag op het strand gelegen met een gevulde koelbox. Inmiddels had mama ook een snorkel aangeschaft dus konden we samen weer even lekker de onderwaterwereld bekijken.

Net toen mama haar ticket had geboekt naar curaçao kwam er op het nieuws dat Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima een toer gingen maken langs de Caribische eilanden, en laat dat net zijn in de tijd dat mama hier was! Op het eiland zelf had ik hier nog niet zoveel over gehoord tot de vrijdag ervoor. Ineens hingen er in alle winkels posters van ons koningspaar en hingen er vlaggen door de stad. En Curaçao zou Curaçao niet zijn zonder spontane niet zo goed georganiseerde acties, want dat is natuurlijk ook de charme van het land. Zo had de directeur van mijn stage bedacht dat het wel leuk zou zijn als we zouden gaan zwaaien naar de koning. Zo zegt, zo gedaan. Omdat op maandag altijd mijn eigen dag is vond ik dit nog extra spannend. Natuurlijk is het handiger als je een paar extra handen en ogen hebt met die kabouters van mij. En wat doe je dan? Juist! Je neemt je eigen moedertje mee en geeft haar ook taken. We hebben allebei genoten van deze dag. Samen met de gehele onder en middenbouw zijn we naar Punda gegaan om te kunnen zwaaien. Omdat hand-in-hand lopen nog erg lastig is voor mijn kabouters had ik vandaag de hulp van een tovertouw.. dit is een heel speciaal touw. Als je eenmaal het touw vast hebt, kan je niet meer los! Dit werkte uiteraard prima bij de kabouters en hebben we heerlijk rond gesjokt door Punda. We stonden recht onder het balkon waarop ze gingen staan en maar zwaaien en maar zwaaien. Net toen we weer terug wilden wandelen naar de bus werden we aangesproken door een persman, ze zouden namelijk nog een keer uit het gebouw lopen waar ze op het balkon van hadden gestaan. Helemaal vooraan zaten we! Ik heb ze nog nooit van zo dichtbij gezien, het was echt ongelofelijk. ’s Avonds was er nog een feest waar we uiteraard naar toe zijn gegaan. En wij zouden Fleur en Sofie niet zijn als we ons niet even helemaal op het mooiste plekje zouden weten te wurmen. Allebei hebben we genoten van deze avond.

Dinsdag was mama haar laatste echte hele dag. Na stage dus vlug vlug nog even leuke dingen doen en nog een laatste keer even lekker uiteten geweest. Wat was dat genieten! Nog even een keer samen over de pondjesbrug gelopen en genieten van het samen zijn. De laatste nacht hebben we samen heerlijk geslapen in een hotelletje. Het hotel waar we hebben geslapen ligt op weg naar mijn stage. Dat was wel even leuk zo samen.

Woensdag ben ik na stage voor de laatste keer opgehaald door mama en was het tijd om echt afscheid te nemen wat best wel heel raar is en ik zou Fleur niet zijn als ik dit zonder tranen zou kunnen doen. Wanneer ik mama weer kan zien weet ik, namelijk de volgende dag gewoon lekker via de FaceTime. De volgende keer dat ik mama kan vasthouden weet ik niet. Vorige week heb ik te horen gekregen dat ik hier langer mag blijven en mijn afstudeerstage ook daadwerkelijk hier mag lopen. Ergens was ik er vanuit gegaan dat het toch niet zou mogen door een een of ander raar regeltje. Nu mag het toch. Oeps, dit was even slikken want nu moet ik echt gaan kiezen of ik hier wil blijven of toch naar Nederland ga begin februari. Kiezen, kiezen, kiezen. Dit is een vraag die mij op dit moment dagelijks bezig houdt. Het heeft voordelen (elke dag lekker weer, elke dag vogeltjes, elk weekend naar het strand…) en nadelen (familie missen, vriendinnetjes missen, leuke feestje missen , tentamens missen (he wat jammer…;)) wil ik dit nou wel of wil ik dit nou niet? Best een ingewikkeld vraagstuk wat alleen ik zelf kan beslissen. Wat de beste keuze zou zijn zou ik niet weten.

Natuurlijk zit ik hier voor de stage. Ik geniet elke dag van mijn kabouters. Elke dag als ik de klas in kom moet ik weer even denken aan al het moois wat er die dag weer gaat gebeuren. Elke dag wordt ik geknuffeld en wordt er wel tenminste 1x gezegd dat ik een lieve juf ben. Al deze bevestiging is puur genieten en ik zie voor het eerst dat alle energie die ik in de kinderen stop ik per honderdvoud weer terug en dat is iets heel fijns.

Jullie vragen je vast ook af of hier Sinterklaas word gevierd. Nou en of hoor! Ik ben helemaal ondergedompeld in de Sint. Natuurlijk mogen de kinderen hier ook hun schoen zetten, kijken wij elke dag het Sinterklaasjournaal en leeft dit bij de kinderen. Vorige week heb ik de ramen weer mooi beschilderd met een Sinterklaas, Zwarte Piet en een zak. Deze week ga ik met de kinderen stoombootjes maken want knutselen doen we hier ook gewoon!

Kortom, ik heb heerlijke weken gehad met mama, ik geniet nog steeds van elke dag stage en er komen steeds leukere dingen op mijn pad. Zo ga ik deze week beginnen met het geven van hockeytraining 2x in de week. Maar ook besef ik nu meer dan daarvoor dat ik Nederland en jullie stiekem toch een beetje ga missen. Natuurlijk ook meer dan logisch en ik besef nu pas dat dat ook mag. Maar gelukkig hebben we alle digitale middelen van tegenwoordig en kan ik prima Skypen, Facetimen of Whatsappen vanaf hier wat ook heel erg fijn is.

Maak er deze week weer een ontzettend mooie week van en denk maar zo: een optimistische houding is het geheim van succes.

Heel veel liefs,

Anne-Fleur