Nos ta deseá tur hende un bon Pasku i bon aña!

Lieve allemaal,

Ik hoop dat alle buikjes weer heerlijk zijn gevuld, jullie genoten hebben van een paar fijne kerstdagen en wens jullie allemaal vanaf hier een hele fijne jaarwisseling. Dat 2014 maar weer een mooi jaar mag worden vol nieuwe dingen, veel gezondheid maar vooral vol gezelligheid en liefde.

Nos ta deseá tur hende un bon Pasku i bon aña is de vertaling van fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar. Ik kon het natuurlijk niet laten om jullie dit in het Papiamento toe te wensen.

De afgelopen tijd heb ik weer van alles meegemaakt. Van vluchten die te vroeg gingen tot kerstdiners, van zware zumba-sessies tot het werken aan mijn onderzoek. Kortom, ik heb weer genoeg meegemaakt om een mooi blogje te schrijven.

Eindelijk had ik wat meer contact met de Pabo, dat werkt toch wel zo fijn als je opdrachten moet maken. Helaas nog niet helemaal het gewenste resultaat maar er is in ieder geval weer wat meer contact. Ook mijn onderzoek komt steeds meer van de grond en ik begin al aardig enthousiast te worden en ben dan ook al helemaal gedoken in de literatuur. Tegenwoordig heb ik op stage ook ongeveer twee dagen per week de tijd om te werken aan mijn onderzoek. Naast verschillende observaties in de kleuterklassen ben ik ook bezig met een literatuuronderzoek naar ontwikkelingsgericht onderwijs. Deze onderwijsvisie legt de nadruk op de ontwikkeling van de persoonlijke identiteit van kinderen. Het is van belang dat de kinderen als het ware uitstijgen boven hun huidige niveau. Na mijn observaties in verschillende kleuterklassen zag ik al duidelijke verschillen bij het spelen in de hoeken. Ik ben benieuwd wat ik allemaal nog tegen kom. Ik hou jullie uiteraard op de hoogte!

De dagen dat ik voor de klas sta geniet ik echt enorm van de kinderen, het lesgeven en het bedenken van nieuwe uitdagende lessen voor de kinderen. Elke week zie ik ze in hun ontwikkeling vooruit springen. Zo waren er een aantal kinderen die aan het begin van mijn stageperiode nog nauwelijks Nederlands spraken nu zijn ze niet meer te stoppen en moet ik ze af en toe zelfs een beetje streng toespreken omdat ze door mij heen aan het kletsen zijn. Het is heerlijk om te merken dat de kinderen zich helemaal op hun gemak voelen bij mij. Als ik even niet voor de klas sta en aan de slag ga met mijn onderzoek zit ik in een klein lokaaltje waardoor de kinderen heen moeten lopen als ze naar de wc moeten. Dan loopt er weer zo’n poppetje langs, blijf even stilstaan en verteld even waarom hij daar is of ik krijg weer even naar mijn hoofd geslingerd ‘Juf, ik vind jou zo lief! Weke knieën, en mijn ego groeit weer een stukje. De kinderen zijn op deze leeftijd zo puur en eerlijk, echt genieten!

Op stage wordt ik multifunctioneel ingezet. Zo heb ik al heel wat uurtjes voor andere klassen gestaan omdat de juf even weg moest. Dat is erg leuk omdat ik zo bijna alle kinderen van de onderbouw bij naam ken (en zij natuurlijk mij). Zo heb ik de afgelopen week eens even een kijkje kunnen nemen in groep 1/2C. Het is zo leuk om het verschil te zien in de klassen. Je ziet ook dat de samenstelling qua jongens en meisjes heel anders kan uitpakken. Hier heb ik gezien dat als je veel jongens in je klas hebt zitten het niet automatisch hoeft te betekenen dat het ook een drukke klas is. Jou rol al leerkracht is zo ontzettend belangrijk. Ik heb op school zoveel geleerd over jou rol als leerkracht maar pas als je de theorie aan de werkelijkheid kan koppelen kan je echt een goed beeld vormen.

Naast de fijne stagedagen geef ik op dinsdag en donderdagmiddag ook hockeytraining. Ook dat is genieten. Op dinsdag heb ik een groep met de leeftijd van 10 tot 14 en op dinsdag van 8 tot 12. Alhoewel het niveau hier niet te vergelijken is met Nederland is het wel heerlijk om even bezig te zijn met de kinderen. Op dinsdag is het aardig doorpoten. Deze leeftijdscategorie is wel even iets anders dan mijn schattige kleutertjes. Af en toe een weerwoord, meisjes zijn veeeeeeel interessanter dan de trainsters, rennen? Waarom zou ik dat in hemelsnaam doen, daar is het te warm voor. Kortom, heerlijk beginnende pubertjes. Naast trainingen in de bloedhitte heb ik ook al een middag in de regen op het hockeyveld gestaan. Ik had gedacht dat er niet zoveel kinderen kwamen maar dit viel uiteindelijk reuze mee. Hier in de regen training geven is ook helemaal niet zo erg. Lekker verfrissend en nu konden we eindelijk die kinderen eens even lekker laten rennen tot frustratie van sommige. Ze kwamen in ieder geval afgemat thuis. Toch blijft het dan raar dat je dan na 1 1/2u hockeytraining wel nat bent maar niet koud. Dat is toch heel wat anders dan al die herfst en wintertrainingen waarbij je van moet bijkomen met opzij minst 2 koppen thee…

Uiteraard moet ik natuurlijk zelf ook wel een beetje in beweging blijven want het leven hier op Curaçao is toch totaal anders dan in Nederland. Natuurlijk loop ik wel elke dag naar stage. Je zou zeggen dat ik daar toch strakke billen gekregen moet hebben.. daarnaast probeer ik 2 keer in de week hard te lopen. Dat is hier nogal apart en iets wat je goed moet plannen. Je moet het of ’s morgens vroeg doen of aan het einde van de middag. Ik ga meestal aan het einde van de middag. Samen met mijn vriendin Evi (Start to run, belgisch hardloopprogramma zeer aan te raden!) is dit genieten. Elke keer probeer ik weer een nieuwe weg te ontdekken en al hardlopend zie ik toch nog iets meer van de omgeving. Het gaat hier nogal op en neer qua heuvels wat het ook nog eens extra spannend maakt af en toe, red ik die berg nog of niet? Ook heb ik al meerdere keren gehad dat ik dacht eum ja, waar ben ik nu. Dan denk je ik kijk wel heel even op runkeeper om te kijken waar ik ongeveer ben op de GPS en dan ben je van de GPS af gelopen. Juist… voor je zie je alleen maar een berg. Ja, dat is toch die berg op en nog een tandje harderlopen gezien het al donker wordt en je overal blaffende honden hebt. Gelukkig heb ik tot nu toe altijd de weg terug gevonden dus wees niet bang.. ;)

Sinds ik in mijn appartementje woon ben ik ook begonnen met Zumba. Mijn huisbaas doet dat vier keer per week. Genoeg mogelijkheden dus om mee te gaan. Ik ga dan twee keer in de week mee. Het begon met een Zumbaparty wat al heel leuk was om te zien. De pasjes zijn ongeveer hetzelfde als die in Nederland. En dan denk je ik ben in Curacao, dus het tempo zou wel iets lager zijn.. niet is minder waar! Het is 5 kwartier lekker doorzweten en veel waterdrinken. Genieten doe ik zeker hiervan alhoewel ik sommige bewegingen met mijn Europese lichaam echt gewoon niet kan maken! Dan staan ze weer te schudden en denk ik alleen maar oh help! Wat moet ik nu weer doen?!

En ook mama haar verjaardag heb ik gemist… foei foei foei! Dan maar weer even een goede reden voor een facetime gesprekje en een liedje vanaf afstand wat natuurlijk ook wel iets heeft!

Natuurlijk kan ik niet elk weekend lekker aan huis gekluisterd blijven en moet ik toch maar weer even wat leuks ondernemen. Dus besloot ik maar om eens even te kijken hoe makkelijk ik nu in Punda kom. Vol frisse moed begon ik wederom weer aan een wandeltochtje. Gelukkig had ik helemaal niet het heetste moment van de dag uitgekozen, liep ik helemaal niet te zweten en had ik het helemaal niet warm van 20 minuten lopen. Gelukkig kon ik daarna snel een bussie aanhouden die mij in Punda bracht. Toch apart om te bedenken dat een ritje met een busje hier 2 gulden is. Dat is omgerekend nog geen 85 cent. Daar kan het openbaar vervoer in Nederland niet aan tippen. Alhoewel het natuurlijk hier allemaal niet volgens tijden rijd en je maar het geluk moet hebben dat je een busje ziet, toch is het ook wel weer knus, zo’n busje waar je lekker in op gepropt zit. De reden dat ik naar Punda ging was eigenlijk voor Zumbaschoenen. Het profiel van mijn hardloopschoenen gaat nogal naar de maan van de danspasjes. Uiteraard ben ik zonder schoenen maar met andere spullen terug gekomen. Daarna maar eens even een stukkie hardgelope om daarna lekker niks te doen wat echt mijn nieuwe hobby is tegenwoordig. ’s Avonds heb ik met de buurtjes (twee hele leuke stelletjes) op het dakterras een drankje gedaan. Al snel werden er plannen gemaakt om naar Bermuda te gaan. Deze avond zou namelijk The Opposits optreden. We hebben een hilarische avond gehad waarin veel werd gelachen en gedanst. Genieten dus!

Ik had beloofd aan de dinsdaghockeygroep dat ik zou fluiten bij hun wedstrijd. Zo kon ik meteen ook even kijken hoe hun spel was tijdens de wedstrijden. Dat was erg leuk om te doen maar ook hier was het wel even pittig doorwerken in de hitte. Niks is daarna lekkerder dan een koud glaasje lekkers, en een goede maaltijd. Daarna niet te laat gaan slapen want we hebben nog één weekje stage voor de boeg voordat het vakantie is! En wat waren de kinderen ook hier aan toe.

Uiteraard stond deze week in het teken van Kerst. Op donderdagavond stond het kerstdiner gepland. Natuurlijk had ik mijn mooie kerstjurkje meegenomen want jullie moeten weten dat Kerst hier echt heilig is! Nog voordat die goede Sint hier was hingen de straten vol met versiering. Ook kan je op bijna elke hoek wel een kerstboom kopen. Toch is het opvallend dat pas de meeste kerstbomen verkocht worden tegen kerst aan. De klas hadden we mooi versierd en de tafels waren gedekt. Nog snel even langs een winkel om een paar schoenen te scoren voor onder mijn rokje. Nou dat heb ik geweten hoor! Ik kwam terecht in de ‘La Curacao’. Een soort van kruising tussen een Action en een Makro. Gezien ik zo fantastisch op hakken kan lopen (volgens mijn zusters moet ik op training hiervoor) had mijn enige eis dat ze niet te hoog waren. Nou niet te hoog? Ga dat hier maar eens proberen te vinden. Enfin, uiteindelijk wel gevonden voor omgerekend 15 euro. Een koopje dus! Nou dat heb ik geweten hoor! Hoooooog, pijn! Maar wel een geslaagde avond gehad! De kinderen waren allemaal op hun mooist aangekleed, alle haren waren gekamd en netjes. We hebben heerlijk gegeten en vervolgens een mooie lampionnentocht gehad met de zelfgemaakte lampionnen. Dat was echt een mooi gezicht! Toen alles weer opgeruimd was en de teamborrel op zijn einde liep ben ik samen met nog een aantal juffen nog even een drankje gaan doen in de Heeren. Een erg leuk café, maar ook hier heb ik me weer verbaasd over de vrouwen. Iedereen is mooi aangekleed en op té hoge hakken. Hoe ze het doen? Ik weet het niet!

Daarna nog maar één dagje stage en daarna vakantie! De kinderen mochten later op school komen in verband met het kerstdiner van de vorige avond. Ik ben die ochtend maar meteen begonnen om alles maar weer op te ruimen. Terwijl ik hier mee bezig was even een facetimpje gedaan met het thuisfront want dat zou gaan wintersporten. Toch apart, ik zit in mijn bikini en zij in de sneeuw met de kerst! Daarna een rustig dagje gehad en dat was ook te merken aan de kinderen. De een viel in slaap op de bank die buiten mijn lokaal staat terwijl de andere tegen het hek (staand!) in slaap viel. Het was wel duidelijk, tijd voor vakantie! Er stond nog maar één activiteit op de planning voordat het vakantie was. Namelijk een levende pagara. Dit hield in dat van de kleutergroepen tot groep 8 een grote slinger kinderen werd gemaakt met ieder een rode ballon. Één voor één werd de ballon kapot geprikt waardoor je een soort van vuurwerk krijgt. Als alle ballonnen kapot waren mochten mijn kinderen met confetti gooien. Vervolgens riepen we allemaal tegelijk Bon Aña! Wat gelukkig nieuwjaar betekent. Dat was nog eens een knallend uiteinde van het jaar! Daarna was het echt tijd voor vakantie.

Ik ben snel naar huis gegaan want er moest weer eens een koffer gepakt worden. Dit keer voor een weekendje Aruba. (Ja ik weet het, het klinkt iets wat decadent.. maarja ik moet toch op zijn minst alle ABC-eilanden gezien hebben?!) In Aruba woont tegenwoordig een vriendinnetje van de Pabo wat natuurlijk de uitgelezen mogelijkheid bied om even eiland te hoppen, een mooi begin van de vakantie! Ook al had ik er misschien iets van geleerd de vorige keer. Toch blijft het lekker om een ticket zo goedkoop mogelijk te boeken, dit keer had ik mijn Curacaose nummer opgegeven dus kon er niks mis gaan toch? En konden we toch wel met Tiara vliegen? Er kan toch moeilijk een tweede keer iets mis gaan? Ik werd gebracht door mijn linkerbuurtjes. Heel fijn want dat scheelde me weer een helse taxirit. Gelukkig liep de buurvrouw even mee, want ik had al het gevoel dat er iets niet klopte…. En uiteraard had mijn gevoel weer gelijk! We werden door de airport doorgestuurd naar de ticket service. Ik zette er nog geen stap binnen of het was MEVROUW PETERS. Ja, dat ben ik. De vlucht is vervroegd en we konden u niet bereiken. HOEZO NIET BEREIKEN????? IK HEB DIT KEER TOCH MIJN CURACAOSE NUMMER GEGEVEN OM DIT TE VOORKOMEN????? En wat bleek.. vliegtickets.nl had niet al mijn gegevens doorgegeven. Zonder gevlogen te hebben dus maar weer naar mijn appartementje om de volgende dag met een taxi naar HATO gebracht te worden.

Nou na een vertraging en weer een stempel in mijn paspoort stond ik eindelijk op Arubaanse grond! En daar stond mijn vriendinnetje al mij op te wachten. Lekker naar haar huis (mét zwembad én warm water uit de kraan) om daar aan te schuiven aan een heerlijk ontbijtje gemaakt door haar vriend. Dit is nog eens een lekkere eerste vakantiedag! We zijn lekker naar het strand geweest (die zijn daar nog weer mooier, het houd maar niet op!) en ’s avonds hebben we met vrienden van haar gebarbecued en spelletjes gedaan. De volgende dag stond er een heus sporttoernooi gepland, beachtennis is it! Ik kon een racket van een vriendinnetje van haar lenen en daar gingen we hoor! De eerste partij gewonnen, helaas de andere twee verloren, maar we hebben wel heel veel plezier gehad wat natuurlijk ook belangrijk is! ’s avonds zijn we wezen kijken naar een heel mooi versierd huis met allemaal lichtjes. Het viel me op dat op Aruba nog meer een kerstsfeer hing dan hier op Curaçao. Maandags moest zij helaas weer werken maar dat was niet zo erg want haar vriend was wel vrij. Samen met hem ben ik het hele eiland rondgereden en heb ik echt de allermooiste plekjes gezien van het eiland. De stranden daar zijn niet te beschrijven zo wit met blauwe zee. ’s Avonds na heerlijk te hebben gegeten met hun weer in het vliegtuig gestapt. Althans dat was de bedoeling.. helaas ook dit keer weer erge vertraging en als klap op de vuurpijl kon ik ook de linkerbuurtjes niet bereiken die mij op zouden halen.. (oeps, cijfertje in het telefoonnummer van de buuf verkeerd getypt, ja dan gaat bellen en smssen erg lastig worden!). Gelukkig was ik daar eindelijk! Nadat ik langer voor de immigratiedienst had gestaan (ruim 3 kwartier, harder werken doen ze écht niet) dan ik überhaupt had gevlogen (Aruba – Curacao, 25 minuten) was ik daar eindelijk! En tot mijn grote vreugde stonden ze daar op mij te wachten. Ook hier bleek weer dat er 0 informatie werd verstrekt en hebben ze uiteindelijk 2 uur gewacht!!!

De volgende dag maar even bijgekomen van de fijne dagen en wat boodschappen gedaan. Na al dat harde werken hadden de buurtjes toch tenminste een lekkere maaltijd verdiend. Lekker op het dakterras hebben we genoten van de pannenkoeken en de ondergaande zon. Het was kerstavond dus hadden we besloten om met ze allen (ook de rechterbuurtjes) naar de nachtmis te gaan. Dat was een hele beleving. Daar kan heel kerkelijk Nederland nog wat van leren. Het was eigenlijk dezelfde soort kerkdienst als in Nederland alleen waren onder alle liedjes een iets vrolijkere en snellere beat geplaatst waardoor het echt een Antiliaanssausje kreeg. Iedereen stond dan ook werkelijk bijna te swingen.

Op eerste kerstdag had ik al eerder afgesproken om samen met de linkerbuurtjes en de helft van de rechterbuurtjes vrijwilligerswerk te gaan doen in de dierentuin. Dit was echt geweldig! Nog nooit ben ik zo dichtbij dieren geweest. Ik stond oog in oog met een leeuw waar ongeveer 1 meter en een hekkie tussen zat. In een woord GEWELDIG! Ik wist niet dat die dieren zo groot waren door al die 20 meter die er in Nederland tussen zit. Alle hokken van de kinderboerderij hebben we schoongemaakt. Daarna zijn we bijna alle dieren gaan voeren. Van papegaaien tot roofvogels, van landschildpadden tot boa’s geen enkel dier is overgeslagen. Echt een hele leuke ervaring! Daarna hebben we uiteraard even ontspannen want je moet je hier niet te veel inspannen daarna zijn met z’n allen het terras op gegaan en hebben we gekeken naar de 4 cruiseschepen die aangemeerd lagen hier. ’s Avonds lekker All you need is love gekeken want dat kan natuurlijk echt niet ontbreken op kerst!

Tweede kerstdag heb ik doorgebracht op het strand want tja, als je hier dan toch bent dan moet je tenminste kerstvieren in bikini! Een heel apart gevoel maar wel lekker! Vandaag zijn de linkerbuurtjes weer terug naar NL gegaan, best raar want nu is het ineens heel stil op het rijtje. Gelukkig zijn de rechterbuurtjes er nog wat natuurlijk ook erg gezellig is! Vanavond staat er ook weer wat leuks op de planning want gezien het nu kerst is zijn er heel veel BN’ers op het eiland. Vanavond ga ik samen met de rechterbuurtjes naar Xander de Buisonjé. Eens kijken hoe dichtbij ik dit keer kan komen!

Kortom ik vier nu eens even een heerlijke vakantie. Zondag vlieg ik voor 6 daagjes lekker naar Tante Marga en Oom Ernst naar Bonaire om naar nog eens even te genieten en de invaldochter te spelen. Heerlijk! Natuurlijk moet ik ook wel een beetje werken en langzaamaan alles afronden want over 5 weken ben ik alweer zo goed als in Nederland.

In 2013 heb ik veel gedaan en meegemaakt. Zo had ik vorig jaar rond deze tijd in een enorme dip en zat ik tegen een burn-out aan, heb ik mijzelf weer opgepakt en heb ik het weten te presteren om binnen 13 weken 30 studiepunten te halen (30 punten staat gelijk aan een halfjaar). Dat ik dat wilde doen zag niet iedereen zitten en er zijn dan ook meerdere mensen geweest die me voor gek hebben verklaard. Het is me gelukt en ik zit tot nu toe nog steeds lekker hier op dit eiland. Waar ik veel heb geleerd over niet alleen mij zelf als persoon, maar ook wat voor leerkracht ik wil zijn. Ik heb nieuwe mensen leren kennen, inbrekers weggejaagd maar daarnaast natuurlijk enorm genoten en ik geniet nog steeds. Ik ben blij dat ik de stap heb gezet om hier heen te gaan en trots op mezelf dat ik mijn toch misschien beetje rotjaar zo heb weten af te sluiten. Ik ga hier nog 5 weken genieten en kom daarna weer jullie kant op om te genieten van al het moois en iedereen.

2014 wordt het jaar waarin ik mijn afstudeerstage ga lopen en echt het einde van mijn studietijd in zicht is. Eindelijk! Ik ga genieten en plezier maken, mijn lieve zusje Roos haar Gymnasium diploma haalt, onze Ca naar Pisa gaat om daar nog een stukje studie te doen (uiteraard ga ik haar dan ook minimaal 1x opzoeken) Papa zoals altijd weer hard doorwerkt en lekker weet te klussen in zijn vrijetijd en ook mama weer altijd voor ons klaar staat. We gaan weer genieten en maken er een mooi jaar van.

Ook jullie wens ik allemaal een heel fijn, gezond en liefdevol nieuwjaar toe. Ik hoop jullie allemaal in volle gezondheid weer terug te zien en mijn ervaringen ook nog eens mondeling te vertellen want wat hier in staat zijn natuurlijk lang niet alle toffe en stoere verhalen. Daarnaast heb ik nu al ruim 2800 foto’s die ik jullie het liefste allemaal wil laten zien.

Heel veel liefs en een dikke kus,

Anne-Fleur